woensdag 28 oktober 2020

Slapen, drinken en ontdekken











 Het meer onbezorgd genieten groeit met de dag en de pups ook. Ze waggelen door de kist, ontdekken elkaar. Zoeken gericht elkaar op en Sifra zit erbij te kijken. ‘Bijten’ in elkaars poten of staart. Nemen al een hondse houding aan om te ontlasten en proberen bij een staande Sifra te drinken. Het is zo mooi, je kan er uren naar kijken.

De gewichten zitten allemaal rond de 600 gram, keurig op de ideale groeilijn en ze hebben de eerste wormkuur gehad. So far so good 🤞

zaterdag 24 oktober 2020

Oogjes open




 Elf dagen oud en de eerste oogjes gaan open. Kleine sterretjes in het licht. Zo schattig. Ook lopen ze wankelend door de werpkist heen.

Gister een testje gedaan in het kader van vroeg neurologische stimulatie. Doel daarvan is maximaliseren van iedere pups potentieel, dit door het stimuleren van zijn leercapaciteiten, interesses en instincten. Onderzoek heeft aangetoond dat pups bijna onmiddellijk na de geboorte kunnen leren. Vanaf de 21e dag zijn alle zintuigen ontwikkeld, de laatste in de rij is het gehoor. Bij de leeftijd van 16 weken is het basiskarakter van de hond vastgelegd.

Toen de pups sliepen hebben we een schaaltje met banaan in het midden gezet. Wat je dan observeert is of nieuwsgierig zijn of niet, wennen ze eraan? Al snel begonnen 3 van de pups te bewegen. Bleven een beetje op hun plek en sliepen weer verder. De vierde pup, die wat verder weg lag, reageerde later, maar kroop naar het schaaltje toe. Kopje in de lucht om de richting te bepalen en direct naar de rand, rook aan de bananenschil, wende af en rook weer, maakte smakgeluidjes. Bleef vrij lang ermee bezig. Na vijf minuten het schaaltje uit de kist verwijderd en de pup sliep weer verder.


Met de geboorteaangifte moet je ook de namen doorgeven. Nu heb ik vijf jaar geleden de kennelnaam van Polder Nieuwlande aangevraagd voor mijn nestje Hovawarts. Het is de naam van de polder waar we wonen. Nu is dit niet direct een kennelnaam voor een nestje Shelties 🤭. Maar goed we hebben hem nu eenmaal. We hebben heel lang nagedacht over namen voor de pupjes en gezocht naar namen waar we geen associaties mee hebben. Natuurlijk moest er ook een Portugees tintje aanzitten. Het volgende is het geworden;

- Sisley Sina v. Polder Nieuwlande (nu 523 gr)

- Ipa Mimosa (*)

- Fendi Vivendi ( nu 488 gr)

- Raisen Ricci (nu 455 gr) Gaat Suske in het dagelijks leven heten.

- Àmor Burrey ( nu 476 gr)

Het kleine pupje




 



Je kunt omringd zijn door nog zoveel kennis, maar de natuur gaat zijn gang. En dat is goed! Het kleine pupje is dus alsnog overleden. Alles ging ‘goed’; groeide, plaste, poepte enz. Toch zwakte de zuigkracht af en ontwikkelde het beestje zich niet zoals de rest. In de nacht van donderdag op vrijdag ineens een gil en een soort strekkramp. Ze leek overleden, maar even later kwam er weer leven in. Dit bleef aanhouden met tussenpozen. Dierenarts van Dierenkliniek Goes, gebeld en die kwam. Dit keer was het mijn zus Carstien. Het was niet goed en het kleintje moest uit haar lijden verlost worden, maar de natuur deed het zelf al. In haar handen sliep het pupje nu definitief in.

Ja en dan moet je je even herpakken. Het is goed zoals het gaat, maar het kost een dagje om het te verwerken. Raad van beheer gebeld (waarom moet je de namen voor de 10e dag opgeven???) en dit pupje weer afgemeld. We hadden net donderdagavond de geboorteaangifte gedaan 😟.

maandag 19 oktober 2020

De 6e dag na de geboorte








 Of is het dag 7? 

In iedergeval zijn de pupjes morgen een week oud en wat gaan ze goed. We hebben er veel zorg aan en laten Sifra nog niet alleen met de pups. Dit weekend probeerde ze de kleine weg te sjouwen uit de kist en dat is niet wat we willen. Dat was ook het moment dat we besloten in te grijpen, want het gewicht stagneerde. We merkten dat de pup minder kracht had om aan de tepel te drinken en dan moet je wat. Gelukkig zijn we omringt door enorm veel kennis en die waren unaniem van mening het kleinte er even door te slepen met sondevoeding. Dus elke drie uur brengt Isabel vakkundig de sonde in en krijgt ze puppymelk. Het heeft direct effect, want ze drinkt tussendoor alweer krachtiger bij Sifra. De weegschaal en haar bolle buikje (of niet) bepalen hoeveel we bijvoeden, want overvoeren willen we niet.

Er is rust in het nest en rust in huis. Ieder kent zijn rol en het vertrouwen groeit. De Hovi's zijn gewend aan de nieuwe geuren in huis en respecteren dat ze niet in de slaapkamer mogen. Een extra portie aandacht en beweging doet ze goed.

Er zijn ontzettend veel reacties gekomen op ons vorige berichtje; heel erg leuk. Er is veel vraag naar Sheltiepuppies. En wat jammer dat we maar twee mensen blij kunnen maken (zoals het er nu uitziet 😇), want een pupje gaat met Isabel mee naar Porto, een pupje blijft hier om opgeleid te worden tot Therapiehondje en een pupje gaat naar Waarland, de fokster van Luna. Luna is onze Hovawart, de moeder van Lotje van Polder Nieuwlande, mijn Therapiehond.

Uren kunnen we naar de pupjes kijken; hoe bewegen ze, hoe reageren ze op elkaar en welke geluidjes maken ze. Ze zijn rustig en Sifra slaapt vaak buiten de kist in de buurt. Zodra er een piepje is gaat ze kijken wat er moet gebeuren. De ene keer begint ze het piepende pupje te likken en de andere keer gaat ze liggen om te voeden. Zo mooi hoe ze dat zelf regelt.

De gewichten nu zijn;

- pupje 1 BM 345 gr (geboortegewicht 214 gr)

- pupje 2 BM 157 gr (geboortegewicht 92 gr)

- pupje 3 BM 301 gr (geboortegewicht 173 gr)

- pupje 4 TC 272 gr (geboortegewicht 183 gr)

- pupje 5 TC 275 gr (geboortegewicht 153 gr)

Alles wordt bijgehouden in een excel bestand met daarin de ideale groeilijn gelegd per pup. We realiseren ons hoe bijzonder deze tijd is en genieten van elke minuut. Er zijn mensen die vragen naar de stamboom van Sifra (Little Grace Fantasy in Blue) en naar de uitslagen van diverse onderzoeken . Uiteraard fokken we volgens de richtlijnen van de Sheltievereniging, want gezondheid van het ras gaat bij ons boven alles. 

Haar stamboom voeg ik toe: het oogonderzoek was perfect (hele goede ogen voor een Blue Merle) volgens dierenarts Verbruggen . Als klein pupje hebben we Sifra al laten testen op het MDR1 gen en ze is drager. Voor ons heel belangrijk, omdat we ook paarden hebben en soms moeten ontwormen met Ivermectine. Ik zou iedere Sheltie eigenaar adviseren om deze test te laten doen! 

Vorig jaar op de jubileum clubmatch heeft Sifra de open klasse gewonnen. We zijn geen showmensen, maar de rasvereniging wil graag dat je je hondje laat beoordelen voordat je fokt. Prima dan doen we dat. Bonnie Brandsma, de fokster van Sifra, heeft haar toen vakkundig voorgebracht, met dit als resultaat. Het was een mooi moment.

Als pup heeft Isabel Sifra ook een keer voorgebracht op de Kampioensclubmatch en toen werd ze derde. Wel heel wel leuk.


vrijdag 16 oktober 2020

De derde dag

 De eerste twee weken zijn het spannends. Lukt het om de pups te laten groeien, gaan alle orgaantjes goed werken,  komt Sifra in haar moederrol, houden wij het vol met de zorg? Allemaal dingen die goed moeten gaan en spannend blijven tot de eerste twee weken om zijn.

We hebben inmiddels een ritme. Elk uur worden de twee kleinsten aan de achterste tepels gelegd en blijven we ze beschermen tegen het gedrang van de groten, het klokje  rond. Dat moet wel anders komen ze niet aan drinken toe en laten ze snel weer los. Komen de darmpjes goed op gang en likt Sifra genoeg? We helpen haar daarbij. Er is niet veel ontlasting, want  Sifra eet puur puppyvlees en dat maakt dat bijna alles al verteert wordt voordat het in de melk doorgegeven komt. 

De pupjes zijn beweeglijk op het moment dat er weer gegeten moet worden en slapen de rest van de tijd, het liefst bij Sifra. Haar wereldje wordt echter weer groter, is nieuwsgierig wat er verder in huis gebeurd en moet regelmatig naar buiten. Ze drinkt heel veel water met wat geitenmelk. Goed voor het zog.

De pupjes zijn zo'n 11 tot 31% gegroeid. Alles wordt bijgehouden in een grafiek. Bezoek komt er uiteraard nog niet, pas met drie weken beginnen we daar voorzichtig aan. Wat wel al moet is namen verzinnen, want voor de 10e dag moet er geboorteaangifte gedaan worden bij de RvB. Dat is nog best moeilijk. Willen we met een bepaalde letter beginnen, of kiezen we een thema? Leuke hoofdbrekens tijdens de zorg. Tips zijn welkom ;)


Zijn ze niet prachtig?


Een mooi zonnetje in de kraamkamer

Heel aandoenlijk en de grap is 
dat de eerste dagen de pups die naast elkaar in de baarmoederhoorn lagen ook nu elkaar opzochten

Gekke Isabel 😄



Allemaal even op bed voor de foto















woensdag 14 oktober 2020

Reden voor een feestje!



Maandag 12 oktober was dag 63 en die avond begonnen ook de ontsluitingsweeën bij Sifra. Isabel en ik hielden om de beurt de wacht. Het ging een hele nacht door. Ze sliep niet, liep veel heen en weer, nestelen, likken, alles wat bij de ontsluitingsfase hoort, maar er kwamen geen persweeën. En dat had echt niet alleen te maken met de spanning die wij voelden ;) 

Gelukkig hebben wij heel veel kennis in de familie, allemaal dierenartsen. Dat is een enorme steun op zulke momenten. Na overleg en geen verandering in de situatie op naar de Dierenkliniek in Goes. Om 12.00 uur werd er een röntgenfoto gemaakt en toen werd al snel duidelijk wat de oorzaak was; er lag een enorme pup dwars voor de uitgang. Op zich gunstig, want daardoor hadden de pupjes nog niet geleden onder de contracties van de baarmoeder.

Alle voorbereidingen voor de keizersnede werden getroffen: "handen" werden verzameld, instructies gedeeld, couveuse aan, Sifra voorbereiden. Opperste concentratie. Als een geoliede machine deed iedereen zijn werk. Een topteam!

Om 13.00 uur werd de eerste pup geboren, een enorm groot Blue Merle teefje, gelijk daarna een piepklein Blue Merle teefje, tot slot een middenmoot Blue Merle teefje. Dat was één hoorn. Toen de rest. Uit de andere hoorn kwamen twee tricolor pupjes; een reu en een teefje. Nadat Veroline het vlies verwijderd had en de navelklem had geplaatst deed ze een eerste controle. Vervolgens ging het pupje in een warme handdoek naar de 'helpende handen' en was het wrijven, wrijven en nog eens wrijven, totdat er leven in kwam en het zuigreflex geactiveerd was. Ondertussen deed Veroline steeds haar rondje langs alle pups voor de controles en moest ze Marten assisteren bij de operatie van Sifra. Om 15.00 uur was ze klaar en kon Sifra uitslapen onder de warme lamp en konden de pupjes voor het eerst aangelegd worden. Een mooi moment.

We brachten de middag verder door met verzorgen van de pupjes en Sifra. Alles kwam op gang. Het kleinste pupje moest geholpen worden met aanleggen, maar dan deed ze het ook wel goed. De grote zussen waren veel gulziger en verdrongen haar. Dat blijft ook de komende dagen nog wel nodig. Als haar krachten toenemen kan ze er beter tegenop.

Om half zes met het hele spul naar huis.


Nu een dag later zijn ze allemaal gegroeid. Sifra pakt ondanks de keizersnede haar moederrol goed op. Ze is rustig, verzorgd haar pups en geniet ervan. Met moeite even naar buiten om te plassen. Wij houden continue de wacht en helpen met aanleggen. De eerste 24 uur zijn een feit. Allemaal zijn ze gegroeid en levendig.😍




In de voorbereidingskamer, Isabel en Sifra.





Infuus inbrengen

Couveuse klaarzetten


Een blote volle buik
Het team aan het werk


💖PRACHTIG !





 
Heel voorzichtig wordt een hechtdraadje gezet om het stompje van de navelstreng.


Afnavelen

De kleinste van het stel 100 gram

Het eindresultaat. Sifra is hier nog in diepe slaap. Die heeft nog wat in te halen. Ondertussen kunnen de pupjes vast oefenen met drinken.



woensdag 7 oktober 2020

Röntgenfoto dag 58





 Eindelijk was het zover, op naar de praktijk voor de foto's. Duidelijk te zien dat er meerdere pupjes zijn. Zijn het er vijf of zes?

Helaas kon de dierenarts niks zeggen of ze goed volgroeid zijn. Dat zullen we moeten afwachten tot de bevalling. Met de nodige tips en een vermoeide Sifra weer naar huis en wachten wat er komen gaat. 🙏

zondag 4 oktober 2020

Onze zwangere diva







 Vandaag 54 dagen heen. Woensdag aanstaande een foto bij https://www.duintopdierenkliniek.nl/nl/duintop-dierenarts-middelburg/home.html in Middelburg. 

Vrijdag komt het vrouwtje thuis uit Porto en ook onze eigen paardendierenarts komt naar huis. Wat nog meer gerustgesteld is dat Marten dienst heeft. Komend weekend 😀, want jongens wat is het spannend.

Sifra maakt het op zich goed. Inmiddels weegt ze 9,8 kg en is ze echt dik. Eten behoeft aandacht, want ze heeft weinig trek in de puppybrok. Eitje erdoor, tonijn, zalm, gestoomd vlees, alles helpt  maar een keer. Weer in overleg met Claudia van Wallis diervoeding en nu dus helemaal over op puppyvlees van KIVO en dat werkt. Ze valt weer aan op haar eten. Gelukkig!