zaterdag 24 oktober 2020

Het kleine pupje




 



Je kunt omringd zijn door nog zoveel kennis, maar de natuur gaat zijn gang. En dat is goed! Het kleine pupje is dus alsnog overleden. Alles ging ‘goed’; groeide, plaste, poepte enz. Toch zwakte de zuigkracht af en ontwikkelde het beestje zich niet zoals de rest. In de nacht van donderdag op vrijdag ineens een gil en een soort strekkramp. Ze leek overleden, maar even later kwam er weer leven in. Dit bleef aanhouden met tussenpozen. Dierenarts van Dierenkliniek Goes, gebeld en die kwam. Dit keer was het mijn zus Carstien. Het was niet goed en het kleintje moest uit haar lijden verlost worden, maar de natuur deed het zelf al. In haar handen sliep het pupje nu definitief in.

Ja en dan moet je je even herpakken. Het is goed zoals het gaat, maar het kost een dagje om het te verwerken. Raad van beheer gebeld (waarom moet je de namen voor de 10e dag opgeven???) en dit pupje weer afgemeld. We hadden net donderdagavond de geboorteaangifte gedaan 😟.

3 opmerkingen:

  1. Zo verdrietig voor jullie. En vooral ook voor Isabel, die er zo intens mee bezig is geweest... Het kleine vechtertje had mijn hart ook al gestolen. Aan jullie goede zorgen heeft het niet gelegen. Sterkte allemaal xxx Loes

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zo verdrietig... Het heeft niet zo mogen zijn voor ukkepuk.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Anne Schevenhals25 oktober 2020 om 14:38

    Zo triest.....Het kleintje heeft een veel te kort leventje gehad maar door al jullie zorgen heeft het wel liefde gekend. Helaas gaat het soms niet zoals we zouden willen. Jullie hebben sowieso gedaan wat jullie konden.... ��

    BeantwoordenVerwijderen